พระอภิธรรมปิฎก ธัมมานุโลม [ติกปัฏฐาน] 2. เวทนาติกะ 1. ปฏิจจวาร
2. เวทนาติกะ 1. ปฏิจจวาร
1. ปัจจยานุโลม 1. วิภังควาร
เหตุปัจจัย
[1] สภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยสุขเวทนาอาศัยสภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยสุขเวทนา
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 2 อาศัยขันธ์ 1 ที่สัมปยุตด้วยสุขเวทนา
เกิดขึ้น ขันธ์ 1 อาศัยขันธ์ 2 เกิดขึ้น ในปฏิสนธิขณะ ขันธ์ 2 อาศัยขันธ์ 1
ที่สัมปยุตด้วยสุขเวทนาเกิดขึ้น ขันธ์ 1 อาศัยขันธ์ 2 เกิดขึ้น
สภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยทุกขเวทนาอาศัยสภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยทุกขเวทนา
เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 2 อาศัยขันธ์ 1 ที่สัมปยุตด้วยทุกขเวทนา
เกิดขึ้น ขันธ์ 1 อาศัยขันธ์ 2 เกิดขึ้น
สภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยอทุกขมสุขเวทนาอาศัยสภาวธรรมที่สัมปยุตด้วย
อทุกขมสุขเวทนาเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 2 อาศัยขันธ์ 1 ที่สัมปยุต
ด้วยอทุกขมสุขเวทนาเกิดขึ้น ขันธ์ 1 อาศัยขันธ์ 2 เกิดขึ้น ในปฏิสนธิขณะ
ขันธ์ 2 อาศัยขันธ์ 1 ที่สัมปยุตด้วยอทุกขมสุขเวทนาเกิดขึ้น ขันธ์ 1 อาศัยขันธ์
2 เกิดขึ้น
อารัมมณปัจจัยเป็นต้น
[2] สภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยสุขเวทนาอาศัยสภาวธรรมที่สัมปยุตด้วยสุข-
เวทนาเกิดขึ้นเพราะอารัมมณปัจจัย เพราะอธิปติปัจจัย (อธิปติปัจจัยไม่มีปฏิสนธิ)
เพราะอนันตรปัจจัย เพราะสมนันตรปัจจัย เพราะสหชาตปัจจัย เพราะอัญญมัญญปัจจัย
เพราะนิสสยปัจจัย เพราะอุปนิสสยปัจจัย เพราะปุเรชาตปัจจัย ได้แก่ ขันธ์ 2
อาศัยขันธ์ 1 ที่สัมปยุตด้วยสุขเวทนาเกิดขึ้น ขันธ์ 1 อาศัยขันธ์ 2 เกิดขึ้น
ขันธ์อาศัยหทัยวัตถุเกิดขึ้นเพราะปุเรชาตปัจจัย (ย่อ)
